ساختار عاملی انگیزش خودمهارگری اسلامی و رابطه رشدیافتگی شناختی با آن

چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار عاملی انگیزش خودمهاگری اسلامی و رابطه رشد یافتگی شناختی با آن انجام شد روش تحقیق این پژوهش زمینه یابی پیمایشی) و جامعه آماری شامل افراد بالای ۱۸ سال زنان و مردان متأهل و مجرد شهر قم بود از جامعه آماری یاد شده تعداد ٤۲۰ نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد برای گردآوری دادههای پژوهش از مقیاس خودمهاگری تانجنی، خردمندی اشمیت مالدون و باندرز و پرسشنامه انگیزش خودمهاگری اسلامی که توسط محقق ساخته شده است، استفاده شد، و نتایج با به کارگیری روشهای آماری تحلیل عاملی تأییدی جهت بررسی ،روایی، و ضریب همبستگی و شاخص cvi برای بررسی اعتبار درونی ،پرسشنامه و سنجش همسانی درونی در تعیین رابطه مؤلفه ها و گزاره های انگیزش خود مهارگری و روابط بین متغیرها تحلیل شد. یافتههای پژوهش نشان داد ضرایب مدل اندازه گیری تحلیل عاملی مرتبه اول و دوم کل سازه انگیزش خود مهارگری برای هم همه گویه ها و مولفه ها معنی دار است. محاسبه شاخصهای مناسبت مدل اندازه گیری کل سازه انگیزش خود مهارگری نشان داد که تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول و دوم از برازش خوبی برخوردار است کل پرسشنامه و هر یک از مؤلفه ها و عوامل ده گانه پرسشنامه پایایی مناسبی دارند همبستگی متغیر انگیزش خود مهارگری با متغیرهای خود مهارگری و خردمندی، همچنین همبستگی بین همه مولفههای انگیزش خود مهارگری با دو پرسشنامه مذکور نیز مثبت و معنی دار است که نشان دهنده روانی همگرای پرسشنامه انگیزش خود مهارگری است. رابطه رشد یافتگی شناختی با انگیزش خود مهارگری مثبت و معنادار است.

دانلود فایل