رابطه خودکار آمدی با پیشرفت تحصیلی با میانجی گری خودمهارگری اسلامی در بین طلاب سطح یک حوزه علمیه قم

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی با میانجیگری خود مهارگری در بین طلاب سطح یک حوزه علمیه قم بود در این پژوهش از روش توصیفی- همبستگی و تحلیل استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه طلاب سطح یک حوزه علمیه قم است که در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ مشغول به تحصیل بوده اند از بین جامعه مذکور بر اساس جدول مورگان تعداد ۳۶۳ نفر به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران ،(۱۹۸۲) مقیاس خودمهارگری با اندیشه اسلامی رفیعی هنر (۱۳۹۰) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی صالحی (۱۳۹۳) استفاده شد. روش تجزیه تحلیل دادهها ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر بود یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که خود مهارگری و خودکارآمدی رابطه مثبت و معنادار دارند (۲۰/۴۹) و بین خودمهارگری و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (۲۰/۶۳) همچنین خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی نیز رابطه مثبت معنادار دارد .(۲۰/۲۹) تحلیل مسیر متغیرهای پژوهش نشان میدهد که خود مهارگری اسلامی میانجی را در ارتباط با خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی ایفا می.کند همچنین نتایج نشان داد که خودکارآمدی قدرت پیش بینی خود مهارگری اسلامی را دارد در نهایت یافته های پژوهش تبیین شد و میزان همخوانی و ناهمخوانی آنها با پژوهشهای دیگر بررسی شد.

دانلود فایل