مصطفی رستمی 1404/03/13 لینک کوتاه: eeihe.ac.ir/c/7307

شفقت به خود در روانشناسی و تبیین چهارچوب آن در آموزه های اسلامی

دانشجو: روح الله فاطمی
استاد راهنما: حجت الاسلام دکتر رحیم نارویی نصرتی
استاد مشاور: حجت السلام دکتر عباس پسندیده
استاد داور: حجت الاسلام دکتر محمدناصر سقای بی ریا
سال: 1395
رشته: روانشناسی اسلامی
چکیده:

هدف این پژوهش شناسایی سازه شفقت به خود در روانشناسی و منابع اسلامی بود. بدین منظور در آغاز به روش توصیفی - تحلیلی نقطه نظر روانشناسان درباره شفقت به خود بدست آمد. سپس به شیوه توصیفی - تحلیلی بیش از 700 مفهوم مورد بررسی قرار گرفت و از میان آنها 2 مفهوم به عنوان مفاهیم نزدیک به شفقت به خود شناسای شد. به منظور اعتباریابی میزان انطباق مفاهیم شناسایی شده با مفهوم شفقت به خود، این مفاهیم طی پرسشنامه ای محقق ساخته در اختیار کارشناسان قرار گرفت و نقطه نظر آنان به دست آمد. در نتیجه مشخص شد مفهوم رحم به خود با مفهوم شفقت به خود به میزان زیادی نزدیک هستند. سپس با برسی این مفهوم در آیات و روایات، تعریف و مولفه های موجود در منابع اسلامی برای رحم به خود شناسایی گردید و این نتایج بدست آمد: 1. رحم به خود یعنی تعامل شخص بانقش خودش که مبتنی بر سه چیز باشد: رحم و مهربانی خود، آگاهی جامع از ابعاد وجودی خود و در نظر گرفتن رابطه خود با مبدا و معاد. 2- مولفه های مستخرج عبارتند از: خودآگاهی، خداآگاهی و مهربانی با خود. نتیجه گیری نهایی این است که در منابع اسلامی نه تنها به موضوع شفقت و رحم به خودتوجه ویژه ای شده و مولفه های برای افزایش آن توصیه شده است، بلکه این مولفه ها، گسترده تر از مولفه های روانشناسان است.

کلمات کلیدی: شفقت به خود، رحم به خود، مولفه ها، روانشناسی، منابع اسلامی

دانلود فایل